NFL franchises gaan vandaag heel snel all-in. Ze vertrouwen steeds vaker op de jonge quarterbacks die ze hoog in de eerste ronde van de NFL Draft gingen halen. Dat is de nog maar 23-jarige Anthony Richardson ook overkomen.
Richardson werd als vierde in de NFL Draft van 2023 geselecteerd door de, toen, QB-desperate Indianapolis Colts. Omdat hij hoog in de eerste ronde gekozen werd, was de verwachting dat hij ook meteen impact zou brengen. Maar die verwachting lag niet in lijn met de realiteit.
Er zijn de laatste jaren steeds meer quarterbacks die in de eerste ronde van de draft worden geselecteerd en minder dan 30 wedstrijden gestart hebben op collegiate niveau. Enkele voorbeelden zijn Trey Lance, Justin Fields en Mac Jones. Anthony Richardson startte maar aan 13 (!) NCAA wedstrijden. En dat blijkt nu dus niet genoeg te zijn om meteen iets te kunnen betekenen in de NFL.
Er zijn ook niet veel quarterbacks die met erg weinig college starts meteen uitblinken in de NFL. Uiteraard zijn er wel uitzonderingen op de regel. Zoals Cam Newton. Hij startte 14 wedstrijden voor Auburn University en kon meteen beslissend zijn in zijn eerste jaar voor de Carolina Panthers. Hij won dat jaar zelfs de Offensive Rookie of the Year Award. Die blitz start is te danken aan Newton’s talent én aan head coach Ron Rivera die bereid was om zijn playbook aan te passen naar de dual threat capaciteiten van zijn rookie QB.
QB needy franchises dromen ervan om de volgende Cam Newton te draften. De Colts dachten glimpsen van een Newton re-gen gezien te hebben in Anthony Richardson.
Na Richardson naar Indy over te brengen, gooiden de Colts hem voor de leeuwen. Ze benoemden hem tot QB1 in zijn rookie season. Dat idee draaide niet uit zoals ze gehoopt hadden. Achteraf gezien, zou een old school aanpak een betere optie geweest zijn. De Colts hadden zijn ontwikkeling op de eerste plaats moeten zetten. Net zoals de Kansas City Chiefs dat deden met Patrick Mahomes in zijn eerste jaar in de NFL.
Als rookie zat Mahomes als QB2 achter Alex Smith op de bank. Een luxe positie die hem de kans heeft gegeven om de offensive schemes van Andy Reid te begrijpen, te kunnen bijleren van een ervaren NFL QB, en de tijd te krijgen om te wennen aan het nieuwe ritme, de nieuwe omgeving en de nieuwe structuur. Na zich wegwijs te hebben gemaakt in de NFL mocht Mahomes In year 2 starten voor de Chiefs. Hij was dat seizoen van 2018/19 meteen goed voor 50 touchdowns en een NFL MVP trofee.
Geduld is dus een deugd.
De Colts hadden de keuze om Gardner Minshew als QB1 te benoemen in Richardson’s rookie seizoen. Op die manier hadden ze Richardson, net als Mahomes, als QB2 kunnen laten starten aan zijn NFL carrière. Het front office en de head coach van de Colts beslisten daar toen anders over.
Die keuze is ergens te begrijpen. Ze werd zwaar beïnvloed door het feit dat Indy de laatste jaren struggelt om de playoffs te halen, in tegenstelling tot de Chiefs. Toen Kansas City Mahomes drafte, speelde het team met Alex Smith als QB1 ook in het postseason. De Colts konden het niet verantwoorden om hun rookie QB niet op de bank laten starten. De druk van de fans en het front office was te groot. Iedereen wou een snelle ommekeer. Iedereen wou opnieuw een playoff team.
Dit seizoen startte Richardson als QB2. En hoewel dat in theorie een stap achteruit is, zal het Richardson deugd doen. Hij krijgt zo eindelijk de kans om zich te focussen op zijn verdere ontwikkeling als NFL QB. Want al die tijd probeerde Richardson zijn hoofd boven water te houden. Dat is volgens ex-Colt, Andrew Luck, al moeilijk genoeg:
“In no other American enterprise is the face of an organization routinely a 21- or 22- or 23-year-old fresh out of school, thrust into a new city with new bosses and new colleagues and tasked with flipping their fortunes in a little under two years.”
