De Pittsburgh Steelers selecteerden Will Howard in de zesde ronde van de NFL Draft van 2025. Ze zijn ervan overtuigd dat hij over de juiste kenmerken van een top quarterback prospect beschikt. Ook ex-coach Jon Gruden gelooft in Howard. He loves ball, heeft zelfvertrouwen, weet een team te leiden, kan de belangrijkste wedstrijden winnen en heeft karakter.
Dat karakter werd altijd al op de proef genomen, niet alleen tijdens de draft, maar ook eerder bij Kansas State. Op meerdere momenten tijdens zijn prille carrière werd er getwijfeld of Howard wel goed genoeg was als QB1.
Bij Kansas State strijdde Howard met verschillende quarterbacks om te mogen starten. Eerst was hij back-up van Skylar Thompson, daarna van Adrian Martínez. Thompson was de starter toen Howard het team joinde in 2020 dus die rol als QB was te begrijpen. Maar toen Thompson vertrok en Martínez gehaald werd, schoot dat in het verkeerde keelgat:
"I felt like I wasn't playing up to my ability, I understood why they wanted to go get a guy, but it still pissed me off. I thought it was gonna be my turn. I'm stepping in, kinda ready to be that guy. The immediate reaction from everybody was like, 'Quit. Go transfer, go leave.' But I just felt like it was the right place for me. I wanted to play for coach Klieman. In fall camp, I knew they were probably gonna give him the job, but I was like, 'S*** I'm gonna stay ready.”
Howard respecteerde de keuze van coach Klieman, bleef bij Kansas State, bleef grinden en omarmde de rol als back-up voor een tweede keer.
Staying ready paid off. Want toen Martínez zich ergens voorbij halfweg het seizoen van 2022/23 blesseerde, mocht Howard overnemen. Hij speelde uitstekend en won 4 van de 5 wedstrijden als starter, waaronder de Big 12 Championship game.
In de voorbereidingen op het seizoen van 2023/24 haalde K-State opnieuw een quarterback nadat Martínez zijn geluk ging testen in de draft. Hoewel Howard deze keer de voorkeur kreeg, besliste hij op het einde van dat seizoen gebruik te maken van het transferportal. Het gebrek aan vertrouwen heeft zijn grenzen. Gelukkig voor Howard zat die timing goed. Ohio State head coach Ryan Day was op dat moment op zoek naar een replacement voor Kyle McCord.
Eens aangekomen bij de Buckeyes leerde Howard zijn nieuwe teammates kennen, bouwde hij sterke banden met hen op en won hij de National Championship. Hij deed dat allemaal in 1 jaar.
De National Championship game tegen Notre Dame opende hij met een statement. 13 straight completions. In de eerste twee quarters miste hij maar één pass. Hij eindigde de wedstrijd ook met twee touchdown passes en werd benoemd tot de offensive MVP. Die MVP prestatie lag in lijn met de rest van zijn seizoen. Zijn voltooiingspercentage bedroeg dat jaar 73%. Elite.
Het heeft er dus alles van weg dat hij de defense juist weet te interpreteren. Zoals de beste QBs gebruikt hij de snap count om cruciale informatie te weten te komen. Met die info slaagt hij erin om de juiste keuzes te maken. Na de snap is vooral hij een pocket passer. Wel een pocket passer met spidy-senses. Hij voelt goed aan hoeveel tijd hij in de pocket heeft. Howard weet wanneer hij best scramblet om de play te verlengen of wanneer hij aan een rush moet beginnen. Saquon Howard scoorde afgelopen seizoen 7 rushing touchdowns. Zijn langste rushing TD ooit scoorde hij voor Kansas State. Een 71 yarder.
All jokes aside, in plaats van hem te vergelijken met Saquon Barkley, zou een jonge Josh Allen een betere vergelijking zijn. Ze hebben een bijna identiek profiel en een gelijkaardig dual-threat arsenaal. Howard heeft net zoals Allen ook het nodige doorzettingsvermogen. Ze hebben beide het recht in eigen handen genomen en hebben zichzelf tot in de NFL geknokt. Het verschil tussen Howard en de MVP van afgelopen seizoen is nog groot, maar het schetst alvast zijn potentieel.
The Steelers got a stud.
